*आईने मोजलेच नाही...* 

आयुष्याच्या तव्यावरती 
संसाराची पोळी
भाजता भाजता 
हाताला किती बसले चटके
आईने मोजलेच नाही...
नवर्‍यासह लेकराबाळांचे 
करता करता
मोठ्यांचा मान राखता राखता
कितीदा वाकले गेले , 
आईने मोजलेच नाही...
बाळाला किती झोके 
दिले आईने मोजले च नाही
बाळा साठी किती रात्री
जागले आईने रात्री मोजल्याच नाही
जरा चुकले की 
घरच्यांची, बाहेरच्यांची
किती बोलणी खाल्ली,
काळजाला किती घरं पडली , आईने मोजलेच नाही...
याच्यासाठी त्याच्यासाठी
आणखीही कुणासाठी
जगता जगता ,
स्वतःसाठी अशी 
किती जगले ,आईने
मोजलेच नाही...
पाखरे गेली फारच दूर 
डोळा आहे श्रावणपूर
पैशाचा हा नुसता धूर
निसटून गेले कोणते सूर ,आईने
मोजलेच नाही...🦋
🏵 *सर्व आईंना समर्पित...*🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
(Poetry I don't know
But really nice poem)