दुष्काळ . . . 
पाउलवाटेवर त्या गेलो ,
बोरीचे झाड तेच होते,
फरक इतकाच होता,
झाडाला बोरही नव्हते ! !

डींक बाभूळ फुलांचा,
मन चौखूर शोधीत होते,
डोळ्यांना मात्र फक्त तेव्हा,
काटेच बोचत होते ! !

पाणवठ्यावर त्या गुरांच्या,
घुंगरू सांडले होते,
डोळ्यात फांदीवरल्या,
दवबिंदू गोठले होते ! !

सुकवूनी वारे नभांना,
एकाकी निशब्द होते,
सुपही माजघरात तेव्हा,
जात्यावर झोपले होते ! !